اشعار مصیبت شام
تو که آرام بخش این قلوبی
خبر از حال من داری به خوبی
جواب اشک های زینب تو
شده در شام رقص و پایکوبی
شده زخم دل من سخت کاری
که از دستم نیامد هیچ کاری
به پیش چشم من در بارش سنگ
چه تکریمی شد از لب های قاری
چرا از ظلم بی اندازه ی شهر
نمی پاشد ز هم شیرازه ی شهر
دل هفت آسمان را غرق خون کرد
سر خورشید بر دروازه ی شهر
یوسف رحیمی
**********************
عالم همه جا در نظرم شام خراب است
جان و تنم از آتشِ دل در تب و تاب است
ای مـردم عالم همـه از شـام بپـرسید
قرآن محمّد ز چه در بزم شراب است؟
این چوب که در دست یزید است بگیرید
والله قسـم یاری مظلوم، ثـواب اسـت
این سر که شکستند از او گوهر دندان
این سر که روان از یم چشمش دُر ناب است
این سر، سر نورانی ریحـانه زهـراست
کز داغ لبـانش جگـر آب، کباب است
در حنجـره سوختــه‌اش آیه قــرآن
از دیده روان بر گل رخسار، گلاب است
در تشـت طـلا دور زنــد دیــده‌اش آری!
می‌گردد و خجلت زده از اشک رباب است
یک مـرد ندیـدم کـه در آن بـزم بپـرسد:
ناموس خدا از چه به بـازوش طناب است؟
رخسار مپوشان به کف دست، سکینه!
بر چهره همان رنگ کبودیت حجاب است
پـاسخ ندهـد سنـگ لـب بــام ز خجـلت
«میثم!» تو بگو خون خدا از چه خضاب است؟
غلامرضا سازگار
**********************
شیر زن قافله اهل بیت
عالمه عاقله اهل بیت
خیز و بیاشوب شب شهر را
پر ز علی کن نفس دهر را
خطبه بخوان شهر به پا می شود
کوفه افسرده حرا می شود
مظهر اعجاز خدا در دمشق
آن چه تو کردی همه عشق است عشق
شام چهل سال علی را ندید
دسته گلی از چمن او نچید
شام چهل سال اگر خفته است
بانگ تو این خواب بر آشفته است
اصغر تو غرقه به خون شد بخوان
اکبرت از اسب نگون شد بخوان
خطبه بخوان سنگ صدا می دهد
منبر و محراب ندا می دهد
یوسف دل بر سر بازار تو
مصر و دمشق اند گرفتار تو
در همه جا قبله اهل دلی
شاهد اسرار چهل منزلی
جلوه کن و ماه شو و نور باش
آینه روشنی طور باش
بر اثر گام تو بر خاک راه
شعله رحمت شکفد هر پگاه
صبر حسن داری و شور حسین
غیرت زهرا و غرور حسین
آن چه تو را هست که را داده اند
حُسنی از این دست که را داده اند؟
سرو قدا..! همچو کمان می روی!..
ماه رخا، اشک فشان می روی
ای دل مولا ز چه دل خسته ای؟
قلب حرم بودی و بشکسته ای
خون چکد از چشمه خورشید و ماه
این جسد کیست در این قتلگاه
همدم صبح و شب تو آه شد
عمر تو بی ماه تو کوتاه شد
ماه علی چند نفس شمع باش
روشنی خلوت این جمع باش
چند کبوتر به تو دل بسته اند
جمله به دامان تو پیوسته اند
محمد فخارزاده
**********************
اي يزيدِ بي حيا از رويِ بغض و كينه ات
خيزران بر روي لبهايِ حسين من مزن
چوبِ خود بردار از پيشاني ِ زخمي ِ او
لطمه بر اسمايِ حُسنايِ حسين من مزن
كم تمسخر كن تو قرآن خواندنِ مظلوم را
طعنه بر صوتِ دل آرايِ حسين من مزن
از محاسن هايِ او خونِ دلِ من ميچكد
بس كن اي ظالم به سيمايِ حسين من مزن
چوبِ تو تفسير ِ سيلي خوردنِ زهرا كُنَد
شرم كن بر رويِ زيبايِ حسين من مزن
كاش مثل ِ دستِ من چشم سكينه بسته بود
پيش ِ او ضربه به لبهايِ حسين من مزن
محمود ژوليده
**********************
چوبی به لبت، نشسته دیدم
دندان تـو را، شکسته دیدم
چشمان تو را، پر آب دیدم
دور ِ سـر تـو، شـراب دیدم
چون مجلس کینه را بیاراست
خصم تو ز ما کنیز میخواست
خونین شدنِ سر تو دیدم
جـان کندنِ دختر تـو دیدم
عباس کجاست، تا بشیند؟
رخسـار کبـودِ مـن ببیند
شاعر؟؟؟؟
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: مصیبت شام
برچسب‌ها: اشعار مصیبت شام
